-
1 gubić się
vr( w lesie) to lose one's way; ( o przedmiotach) to get lost, to be mislaidThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gubić się
-
2 gubić
(-bię, -bisz); perf; z-; vtgubić wątek/myśl — to lose the thread
* * *ipf.1. (= tracić) lose; gubić drogę lose one's l. the way; gubić oczko drop a stitch; gubić myśl l. wątek lose the thread, lose sb's train of thought, get side-tracked; gubić rytm lose the rhythm l. beat.2. biol. (= zrzucać) shed.3. (= narażać) (bring to) ruin.ipf.1. (np. w mieście, lesie, budynku) lose sb's way, get lost.2. (np. w sytuacji) get confused; gubić się w domysłach speculate blindly; gubić się w szczegółach get bogged down in details.3. (= tracić się z oczu) lose sight of sb.4. (= ginąć) get lost, go missing, disappear.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gubić
-
3 gub|ić
impf Ⅰ vt 1. (tracić) to lose [pieniądze, rękawiczki]- gubić tożsamość kulturową/poczucie rzeczywistości przen. to lose one’s cultural identity/sense of reality- gubić pióra/sierść [ptaki, zwierzęta] to shed feathers/hair, to moult- gubić drogę to lose one’s way ⇒ zgubić2. (uciec komuś) to lose [pogoń, goniącego] ⇒ zgubić 3. (doprowadzać do zguby) ludzi gubi nadmierna pewność siebie (people’s) excessive self-confidence leads to disaster- gubi go własna lekkomyślność his problem is carelessness ⇒ zgubićⅡ gubić się 1. (tracić rozeznanie) to get lost- gubić się w lesie to get lost in a forest- gubić się w szczegółach/specjalistycznym słownictwie przen. to get lost in details/specialist terminology ⇒ zgubić się2. (tracić się z oczu) to lose sight of each other ⇒ zgubić się 3. (zapodziewać się) to be lost- rękawiczki często się gubią gloves are easily lost- jakoś gubi się w nas szczerość i spontaniczność przen. somehow we lose our openness and spontaneity ⇒ zgubić się4. (doprowadzać się do zguby) ona gubi się przez własną głupotę her stupidity is her own undoing ⇒ zgubić się■ gubić się domysłach a. przypuszczeniach to be lost in conjecture- gubić krok/rytm/takt to lose the rhythm- gubić myśl a. wątek to lose track of one’s thoughtsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gub|ić
-
4 zgubić
(-bię, -bisz); vb; od gubić* * *pf.1. (= stracić) lose; zgubić oczko dzierganie miss a stich; zgubić drogę get lost, lose one's way; zgubić wątek lose the thread; zgubić takt miss the bar; zgubić rytm miss the rythm; lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć it's better to lose sth with the wise than to find sth with the stupid.2. (= doprowadzić kogoś do klęski) bring sb to ruin, bring about sb's destruction; zgubiła ją zazdrość jealousy brought her to ruin.pf.1. (= zabłądzić) get lost, lose one's way; zgubił się w plątaninie ulic he got lost in the web of the streets.2. (= stracić orientację w czymś) get mixed up l. confused; zgubić się w szczegółach get bogged down in details.3. (= wzajemnie stracić się z oczu) lose the sight of each other; zgubić się w tłumie get lost in a crowd.4. (= zostać zgubionym) get lost, be mislaid; gdzieś zgubiły się moje okulary my glasses are missing somewhere.5. (= doprowadzić się do klęski) bring about l. engineer one's own destruction; zgubiła się przez swoją zazdrość jealousy caused her own destruction, jealousy lost her.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgubić
См. также в других словарях:
gubić się – zgubić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o przedmiotach: ginąć, przepadać nie wiadomo kiedy i gdzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drobne monety łatwo się gubią. Gdzieś mi się zgubiło jej zdjęcie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gubić — ndk VIa, gubićbię, gubićbisz, gub, gubićbił, gubićbiony 1. «dopuszczać, żeby coś zginęło, tracić coś przez nieuwagę; upuszczać coś bezwiednie» Gubić pieniądze, rękawiczki. ∆ Gubić krok, takt, rytm «maszerując, idąc, tańcząc mylić krok; grać,… … Słownik języka polskiego
szczegół — m IV, D. u, Ms. szczegółgóle; lm M. y 1. «jeden z drobnych składników jakiejś sytuacji, sprawy, zdarzenia; rzecz małej wagi; drobiazg» Ważny, drobny, ciekawy szczegół. Szczegóły dotyczące wypadku. Być wtajemniczonym we wszystkie szczegóły sprawy … Słownik języka polskiego
